Nan Goldin gaf na het zien van het fotoboek Tulsa van Larry Clark zichzelf toestemming om ook haar eigen wereld te fotograferen. Ze begeeft zich in een wereld van travestie, transseksuele, drugsverslaafde en party people die nachten doorhalen. Maar in plaats van ze in de heftige vieze wereld te laten zien, wat van de groepen verwacht, wilde Nan goldin ze laten zien als de mensen die ze zijn in alledaagse dingen zoals op een picknick. Nan geeft met haar werk een ongecensureerde glimp van haar eigen leven, hierin wordt zij dagelijks geconfronteerd met de drugs en seks om zich heen. Ik vind het beeld van Suzanne on her bed, een pakkend en poëtisch beeld. Je ziet dat Suzanne een zwaar leven heeft waar ze zelf moe van is, maar toch heeft Nan een moment weten te pakken waarin het lijkt alsof Suzanne een sereen en bijna heilig persoon is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten